N.V. v. LLC “… Hospital”

N.V. submitted a lawsuit in Court against the respondent LLC “… Hospital” for reimbursement of pecuniary and non-pecuniary damages after multiple failed surgeries. The plaintiff alleged the resulting damages were caused by poorly done surgeries and post-surgical treatment. The plaintiff was operated on for left pelvis-hip joint total endoprosthesis. The plaintiff had three surgical operations without positive effect. Instead, the surgeries damaged and deteriorated the patient’s health. He became a person with disabilities and limited capacity to work.  The respondent hospital refused any liability.

The Court found that the respondent was grossly negligent and owed the plaintiff compensation.

The Court in the judgment used the international “Convention for the Protection of Human Rights and Dignity of the Human Being with regard to the Application of Biology and Medicine” (4 April 1997). Georgian law applies the Convention’s professional standards to Georgian doctors. Article 4 of the convention provides that a doctor’s obligation is not only the recovery of the patient but improvement of health, relief from pain and the patient’s psychological welfare.

The Court used the Georgian Civil Code to find civil responsibility for the damages. Liability applies if damage is inflicted because of an illegal action, there is a causal link between the action and the result and the damage is caused by the perpetrator’s fault. In determining non-pecuniary damages, the Court assessed the factors of the volume of pain, age, limited ability to work, the plaintiff’s amount of mental anxiety, and the respondent’s material wealth.

სასამართლო კოლეგიამ დაადგინა შემდეგი გარემოებანი:

საერთაშორისო კონვენცია „ბიოლოგიაში და მედიცინაში ადამიანის უფლებების დაღირსების დაცვის შესახებ“ (1997წ. 4 აპრილის) განსაზღვრავს, რომ ნებისმიერი ჩარევაჯანმრთელობის სფეროში, სამედიცინო კვლევის ჩათვლით, უნდა განხორციელდეს სათანადოპროფესიული ვალდებულებების და სტანდარტების შესაბამისად. ამავე კონვენციის მე-4მუხლის განმარტებითი მემორანდუმი განმარტავს, რომ ექიმის ძირითადი მოვალეობაა არამარტო პაციენტის განკურნება, არამედ ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუმჯობესება დატკივილის შემსუბუქება და პაციენტის ფსიქოლოგიური კეთილდღეობის უზრუნველყოფა. (რატიფიცირებულია 27.05.2000).

კონკრეტულ შემთხვევაში მოპასუხის მიერ არათუ შესრულდა კონვენციის მოთხოვნა, არამედმოპასუხის არასწორი მოქმედების შედეგად მოსარჩელეს მიადგა ხანგრძლივი ფიზიკური დასულიერი ტკივილი. „ჯანმრთელობის დაცვის შესახებ“ კანონის მე-3 მუხლის „ო“ პუნქტისთანახმად, საექიმო შეცდომად ითვლება ექიმის მიერ უნებლიედ, პაციენტისმდგომარეობისათვის შეუსაბამო სადიაგნოზო და ან სამკურნალო ღონისძიებების ჩატარება, რაცკონკრეტულ შემთხვევაში მიყენებული ზიანის უშუალო მიზეზი გახდა.

“The international “Convention for the Protection of Human Rights and Dignity of the Human Being with regard to the Application of Biology and Medicine” (4 April 1997), which provides that any medical interference in the field of health, including research, should be conducted with appropriate professional obligations and standards. Article 4 of the memorandum provides that doctor’s obligation is not only the recovery of the patient but improvement of health, relief from pain and patient’s psychological welfare. (Ratified 27.05.2000).

In this particular case, the respondent not only did not fulfill the requirement of the convention, but because of improper action of the respondent, the plaintiff sustained long-lasting physical and mental suffering. According to Article 3, paragraph “ო“ of the law on Health Protection,  medical malpractice is the accidental or inappropriate diagnosis of the patient’s condition or treatment, which in this particular case became the cause of the damage.” (p. 2)