Levan Asatiani, et al. v. Minister of Labour, Health and Social Affairs

The Minister of Labour, Health and Social Affairs of Georgia issued orders by which “homosexuals” were prohibited from donating blood or its components. The plaintiffs self-identified as homosexuals and, accordingly were impacted by the order.

The plaintiffs alleged that the regulations of the Minister of Labour, Health and Social Affairs of Georgia were in contradiction with the constitutionally protected rights of equality and free development.

During the course of litigation, the Minister of Labour, Health and Social Affairs implemented orders 8 October 2013 orders #241/ნ and #282/ნ, which changed the banning of “homosexuals” to “men who have sex with men.” The respondents submitted a motion to postpone or terminate the case because the new order doesn’t use the word homosexual.

The Constitutional Court found that while the goal of limiting HIV and hepatitis transmission through blood was a legitimate goal for the government, the usage of the term homosexual in the original order is unconstitutional because it is discriminatory treatment (Article 14 of the Constitution) and a limitation on the right to free personal development (Article 16 of the Constitution).

The court found that homosexuals are "substantially equal persons" in regards to blood donation and that a categorical ban is unconstitutional unequal treatment. While the legitimacy of stopping disease transmission allows restriction of the right, the listed restriction is not the least restrictive measure. Restricting homosexual donations does not properly include all risky sexual behavior that can lead to disease infection and unnecessarily restricts men who have sex with men in a monogamous relationship or who only have safe sex. Likewise, it doesn't provide for any relieving of the restriction after the potential "window period" when an infection may not be detected through testing.

The donation of blood is a part of the right to free personal development, Article 16 of the Georgian Constitution. While the right to personal development is not an absolute right, the right may only be limited after assessing the proportionality of the need to restrict it. As the Georgian legislators include persons who have no dangerous health risks in the ban on donation, the restriction is not proportional.

§ 38. ადამიანის სიცოცხლესა და ჯანმრთელობაზე ზრუნვის მიზნით, სახელმწიფო ვალდებულია, უზრუნველყოს რეციპიენტთათვის შესაბამისი ხარისხის სისხლისა და მისი კომპონენტების მიწოდება. აღნიშნული გულისხმობს სახელმწიფოს პოზიტიურ ვალდებულებას, მოახდინოს დონაციის პროცესის სამართლებრივი რეგულირება. ცხადია, სადავო ნორმები ემსახურება მკვეთრად გამოხატული ლეგიტიმური მიზნის მიღწევას – სისხლისა და სისხლის კომპონენტების რეციპიენტთა სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის დაცვას. აღნიშნული ნორმების საშუალებით ხდება ინფექციური დაავადების შეძენის მაღალი რისკის მქონე დონორების დისტანცირება ტრანსფუზიის პროცესისგან, რათა თავიდან იქნეს აცილებული რეციპიენტთათვის ინფექციური დაავადებების გადაცემის რისკი. შესაბამისად, სადავო ნორმები წარმოადგენს ღირებული ლეგიტიმური მიზნის მიღწევის საშუალებას. საკონსტიტუციო სასამართლო განმარტავს, რომ მხოლოდ ეს გარემოება არ არის საკმარისი ასეთი ინტენსივობის დიფერენცირების კონსტიტუციურ-სამართლებრივი გამართლებისათვის. ამისათვის აუცილებელია, რომ სადავო ნორმებით გათვალისწინებული შეზღუდვა წარმოადგენდეს ლეგიტიმური მიზნების მიღწევის აუცილებელ და პირის უფლების ყველაზე ნაკლებად მზღუდავ საშუალებას.

§ 38, For the purpose of care on human’s life and health, the state is obliged in supplying the recipients with safe blood and its components. The mentioned means that the state has a positive obligation to legally regulate the donation process. It is obvious that the disputed norms serve the achievement of a sharply exposed legitimate goal – protection of blood and its components recipients’ life and health. The effects of the mentioned norms cause the distancing of high-risk donors from the transfusion process in order to avoid the risk of infectious diseases transmission to the recipients. Accordingly, the disputed norms present the achievement of a valuable legitimate goal. The Constitutional Court explains that this factor alone is not enough for such differentiation in terms of constitutional justification. To do this, it is necessary that the disputed norms’ envisioned limitation is necessary and the least restrictive mean to achieve the legitimate goal.

§ 51. სისხლის და მისი კომპონენტების დონორობის შესაძლებლობის აკრძალვით სახელმწიფო აღნიშნულ ჯგუფს არ აძლევს თავისუფალი განვითარების უფლებას სექსუალური ქცევიდან და ორიენტაციიდან გამომდინარე, რომლითაც ისინი იბადებიან და რომელსაც ატარებენ მთელი ცხოვრების მანძილზე. ამით კი ხდება ამ სოციალური ჯგუფის არა მხოლოდ სექსუალური ცხოვრების თავისუფლების არათანაბარზომიერი შეზღუდვა, არამედ მათ არ ეძლევათ ჯანსაღი სოციალური განვითარების შესაძლებლობაც, რაც აჩენს უფსკრულს  საზოგადოებასა და აღნიშნულ ჯგუფს შორის, რითაც საზოგადოების ჯანმრთელობას უქმნის დამატებით საფრთხეებს.

§ 51, By prohibition of being a donor of blood and its components, the state does not give to this group the opportunity of free development of sexual behavior, of which they are born and bear for all their life. By this restriction, it makes this social group not only unequally restricted within the freedom of their sexual life but they are not given the opportunity of healthy social development, which creates a gap between society and the mentioned group, which creates additional dangers.

§ 56. ვინაიდან კონსტიტუციის მე-16 მუხლი უზრუნველყოფს პირის უფლებას, თავისუფლად მოახდინოს თვითიდენტიფიცირება, დამოუკიდებლად განსაზღვროს საკუთარი იდენტობა, ცხოვრების წესი და სტილი, ინდივიდუალური განვითარების და სხვა პირებთან ურთიერთობის გზები და ფორმები, თავისი მორალური, სოციალური, ინტელექტუალური თუ სხვა მოთხოვნილებების და ინტერესების დაკმაყოფილების საშუალებები, ის, იმავდროულად, მოიცავს პირის ინტიმური ცხოვრების სფეროსაც, საკუთარი სქესის თუ სექსუალური ორიენტაციის განსაზღვრის უფლებას და სექსუალური ქცევის არჩევის თავისუფლებას.

56. As Article 16 of the Constitution ensures the person’s right to freely self-identify, independently determine one’s own identity, way of life and style, individual development and the ways and forms of relations with others, own moral, social, intellectual or other requirements and satisfaction of the interests, it at the same time includes a person’s intimate life, a right to determine one’s own gender and sexual orientation and freedom to choose sexual behavior.